Johan Bastiaannet is a very well known endgame composer and expert in that field. He wrote books about it and was very successful in endgame composition contests, in particular those organized in Eastern Europe. He is a supporter of the view of trying to achieve many so called thematic variants in one composition.
Some people might not know that Johan belonged to the best Dutch players in the seventies, with successes in the Dutch National Championships and even a fourth place at the World Championship of 1978/79.
All this resulted in that Johan Bastiaannet is International Grandmaster, both as a player and as draughts composer (of end games).
Johan Bastiaannet is een heel bekende eindspel componist en expert op dat gebied. Hij schreef er boeken over en had veel succes in eindspel compositie wedstrijden, in het bijzonder die georganiseerd in Oost-Europa. Hij is een voorstander van de opvatting om te trachten veel scherpe varianten in één compositie te verenigen.
Wat sommigen wellicht niet weten is dat Johan in de zeventiger jaren tot de beste spelers van Nederland behoorde, met goede resultaten in Nederlandse Kampioenschappen en zelfs een vierde plaats in het WK van 1978/79.
Dit alles resulteerde in de titel van Internationaal Grootmeester, als speler en ook als componist (van eindspelen).
Johan has sent me a nice endgame for my Internet site. It was composed 26-6-2009. You will find the main variant at the first Applet, with the surprising sacrifice 37-32, 27-22, leading to two thematic finals, after (37-42) and after (38-42).
As might be expected from Johan, the composition contains other thematic variants:
- 6-1 (27-49 or 27-36) 37-32 or 37-31 (x27) 16-11, 1 x 21, 9-4, etc.
- 6-1 (22-28) 9-4 (27-32) 4-31 (32 x 46) 31-37, 16-11, 1 x 27, etc.
Johan stuurde mij een leuk eindpel voor mijn Internet site. Gecomponeerd 26-6-2009. De eerste Applet geeft de hoofdvariant, met het verassende offer 37-32, 27-22, met vervolgens twee scherpe varianten, na (37-42) en na (38-42).
Zoals van Johan verwacht kan worden, bevat de compositie nog meer scherpe varianten. Zie hierboven.
A good composition, but for the first FMJD Personal World Championship Endgame composition (PWCE) Johan had to do better of course. For all the endgames participating in three categories, the solutions, the points given by the members of the jury and the final result see Eric´s Damsite.
Below two endgames are shown of Category A (no Kings in the initial position). One of Johan Bastiaannet, the other one composed by me. Followed by one more of Johan, this time Category B (Man and Kings).
Een goede compositie, maar voor het eerste FMJD Persoonlijke Wereldkampioenschap Eindspelcomposite (PWCE) moest Johan natuurlijk werk van een hoger niveau leveren. Zie Eric´s Damsite voor alle eindspelen met oplossingen, de punten gegeven door de juryleden en het eindresultaat.
Hieronder worden twee eindspelen getoond van Categorie A (alleen schijven in de aanvangsstand). De eerste van Johan en de andere van mij. Gevolgd door nog één van Johan, deze keer Categorie B (schijven en dammen).
J. Bastiaannet Category A World Championship 2005
According to the jury this end game deserved a very high score, because besides the main variant it has 7 more variants fittng to the definition that a thematic variant should be sharp, or has no more than 1 dual. This is of course an achievement by the composer.
However, in this case all other variants than shown by the Applet have a dual! This is not my personal prefence, so I consider the end game of Johan of Category B, shown below, much better!
I suppose the reader can find all the other variants (as well as each dual) himself.
Volgens de jury verdiende dit eindspel een heel hoge score, omdat er naast de hoofdvariant nog 7 varianten zijn die voldoen aan de definitie dat een thematische variant helemaal scherp moet zijn, of niet meer dan één dual bevat. Dit is natuurlijk een prestatie van de auteur.
Echter, in dit geval hebben alle varianten naast de hoofdvariant een dual! Ik zie een dual als een schoonheidsfoutje, dus 7 duals hebben mijn voorkeur niet. Daarom vind ik het eindspel van Johan van Categorie B, verderop onder te zien, veel beter.
Ik neem aan dat de lezer al de andere varianten zelf kan vinden (inclusief de duals).
J.C.R. Bus Category A World Championship 2005
The next one is mine and also Category A, of the PWCE. I first give one of the main variants. Very important is to understand that after 25-20 (24 x 15) 8-3 (29-33) White should not play 3 x 43?? because it is an immediate draw after (4-9) 7-1 (28-32, 33-38) =. So White has to play 3 x 48!! and then the variant (28-32) is chosen.
De volgende is van mij en ook Categorie A, van de PWCE. Eerst geef ik één van de hoofdvarianten. Heel belangrijk is te begrijpen dat na 25-20 (24 x 15) 8-3 (29-33) wit beslist niet naar 43 moet slaan. Immers dan is het onmiddellijk remise door (4-9) 7- 1 (28-32, 33-38) =. Wit moet dus 3 x 48!! en dan kiezen we eerst de variant (28-32).
However, there is another important, totally different, variant. We start after White has played 3 x 48 and continue with (15-20).
Echter er is een andere belangrijke variant die heel anders verloopt.
Beautiful variant, but something is wrong! After 7-1 Black can force an amazing draw, more beautiful than many winning variants!
Mooie variant, maar er klopt iets niet! Na 7-1 kan zwart een verbazingwekkende remise bereiken, mooier dan vele winstvarianten!
A very interesting draw, but when the end game does not win it could not get so many points from the jury of the World Championship. So there must be a way to win.You will remember that White has to take 3 x 48 instead of 43. The amazing effect is that, immediately after the next move (15-20), the only winning move is 48-43!!! As opposed to one move before, (4-9) does not lead to a draw, the difference is (4-9) 7-1 (28-32, 33-38) 4-15!.
The Applet starts with the splendid moves 3 x 48!! (15-20) 48-43!!! and continues with the winning variant.
Een heel interesante remise, maar als het eindspel niet in alle varianten wint dan kan het nooit zo hoog eindigen bij het Wereldkampioenschap. Er moet dus toch een manier zijn om te winnen. Aan het begin van de bespreking van dit eindspel werd aangegeven waarom wit 3 x 48 moest slaan en niet naar 43 mocht. Het verbazingwekkende effect is dat wit, onmiddellijk na de volgende zet (15-20), niets anders heeft dan 48-43!!! om te winnen. In tegenstelling tot een zet eerder brengt (4-9) nu geen remise, het verschil is (4-9) 7-1 (28-32, 33-38) 4-15!.
De Applet begint met de prachtige zetten 3 x 48!! (15-20) 48-43!!! en gaat verder met de winnende variant.
J. Bastiaannet Category B World Championship 2005
The next world class end game has a very large number of variants and false solutions. However, a lot of these variants and false solutions have a dual or are even not thematic. Anyway, enough interesting variants remain, in particular those shown in the next two Applets. The surprise at the start is that 10-5 does not win. The first Applet contains a lot of nice moves of the White Kings.
Het volgende wereldklasse eindspel kent een enorm aantal varianten en schijnoplossingen. Echter, veel van deze varianten hebben een dual of zelfs meer dan dat en zijn daardoor niet helemaal scherp. Hoe dan ook, er blijft genoeg moois over zoals wordt gedemonstreerd in de volgende twee Applets.
De verrassing aan het begin is dat 10-5 niet wint. De eerste Applet bevat een aantal mooie zetten van de witte dammen.
This is a good start of demonstrating this end game, but the real good variant is the next one. This variant also contains fully sharp sub-variants. For instance:
- 4 (36) 12, 15 (39) 2 (41) 19.
- 4 (36) 12, 15 (29) 32 (34) 42 (41) 46 (39) 33, 2.
The most important thing that has to be understood is that after (36) White has to play the sacrifice 18-12 because 4-15 is a draw by (17-21!).
De variant van de eerst Applet is mooi, maar de echt prachtige variant is de volgende. Deze variant kent ook scherpe sub-varianten. Bijvoorbeeld die hierboven aangegeven. Het offer 18-12 moet, zoals ook hierboven aangetoond.
Three thematic variants at the end:
- (41) 37, 2
- (44) 31, 2
- (43) 49 (41) 37, 3
Drie scherpe varianten tot slot.
Comparing my end game with the last one of Johan you see a difference of style. The first one aims at a very unusual solution with a big surprise. The second one is composed with getting as many thematic variants as possible. Such a fundamental difference is hard to deal with for a jury. However, these two were in a different category of the World Championship so these two end games were not competing directly. They both got very high scores by the jury.
In this article I do not say anything about the place at the ranking or the points given by the individual jury members.
In my view it is not so important and maybe even better not to know to fully enjoy such outstanding end games.
Als men mijn eindspel met de laatse van Johan vergelijkt ziet men een verschil in stijl. Bij de eerste is gestreefd naar een heel ongebruikelijke oplossing met een grote verrassing.De tweede is gecomponeerd met de bedoeling zoveel mogelijk scherpe varianten te krijgen. Zo´n fundamenteel verschil is moeilijk te hanteren voor een jury.
Echter, omdat ze deelnamen aan een andere categorie van het Wereldkampioenschap, waren het geen directe concurrenten. Beide kregen heel veel punten van de jury.
In dit artikel zeg ik niets over de einduitslag of de punten gegeven door de individuele juryleden.
Naar mijn opvatting is dat ook niet belangrijk of wellicht zelfs beter om het niet te weten als men van zulke uitzonderlijk goede eindspelen wil genieten.
Some people might not know that Johan belonged to the best Dutch players in the seventies, with successes in the Dutch National Championships and even a fourth place at the World Championship of 1978/79.
All this resulted in that Johan Bastiaannet is International Grandmaster, both as a player and as draughts composer (of end games).
Johan Bastiaannet is een heel bekende eindspel componist en expert op dat gebied. Hij schreef er boeken over en had veel succes in eindspel compositie wedstrijden, in het bijzonder die georganiseerd in Oost-Europa. Hij is een voorstander van de opvatting om te trachten veel scherpe varianten in één compositie te verenigen.
Wat sommigen wellicht niet weten is dat Johan in de zeventiger jaren tot de beste spelers van Nederland behoorde, met goede resultaten in Nederlandse Kampioenschappen en zelfs een vierde plaats in het WK van 1978/79.
Dit alles resulteerde in de titel van Internationaal Grootmeester, als speler en ook als componist (van eindspelen).
Johan has sent me a nice endgame for my Internet site. It was composed 26-6-2009. You will find the main variant at the first Applet, with the surprising sacrifice 37-32, 27-22, leading to two thematic finals, after (37-42) and after (38-42).
As might be expected from Johan, the composition contains other thematic variants:
- 6-1 (27-49 or 27-36) 37-32 or 37-31 (x27) 16-11, 1 x 21, 9-4, etc.
- 6-1 (22-28) 9-4 (27-32) 4-31 (32 x 46) 31-37, 16-11, 1 x 27, etc.
Johan stuurde mij een leuk eindpel voor mijn Internet site. Gecomponeerd 26-6-2009. De eerste Applet geeft de hoofdvariant, met het verassende offer 37-32, 27-22, met vervolgens twee scherpe varianten, na (37-42) en na (38-42).
Zoals van Johan verwacht kan worden, bevat de compositie nog meer scherpe varianten. Zie hierboven.
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "W:W6,9,16,37:B7,12,22,K27,33."] 1. 6-1 22-28 2. 9-4 27-49 3. 4-27 49x21 4. 16x27 33-38 5. 37-32 28x37 6. 27-22
A good composition, but for the first FMJD Personal World Championship Endgame composition (PWCE) Johan had to do better of course. For all the endgames participating in three categories, the solutions, the points given by the members of the jury and the final result see Eric´s Damsite.
Below two endgames are shown of Category A (no Kings in the initial position). One of Johan Bastiaannet, the other one composed by me. Followed by one more of Johan, this time Category B (Man and Kings).
Een goede compositie, maar voor het eerste FMJD Persoonlijke Wereldkampioenschap Eindspelcomposite (PWCE) moest Johan natuurlijk werk van een hoger niveau leveren. Zie Eric´s Damsite voor alle eindspelen met oplossingen, de punten gegeven door de juryleden en het eindresultaat.
Hieronder worden twee eindspelen getoond van Categorie A (alleen schijven in de aanvangsstand). De eerste van Johan en de andere van mij. Gevolgd door nog één van Johan, deze keer Categorie B (schijven en dammen).
J. Bastiaannet Category A World Championship 2005
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "W:W7,17,32:B16,26,33,35."] 1. 7-1 33-39 2. 17-11 16x7 3. 1x48 35-40 4. 48-39 40-45 5. 39-6 26-31 6. 32-27 31x22 7. 6x50
According to the jury this end game deserved a very high score, because besides the main variant it has 7 more variants fittng to the definition that a thematic variant should be sharp, or has no more than 1 dual. This is of course an achievement by the composer.
However, in this case all other variants than shown by the Applet have a dual! This is not my personal prefence, so I consider the end game of Johan of Category B, shown below, much better!
I suppose the reader can find all the other variants (as well as each dual) himself.
Volgens de jury verdiende dit eindspel een heel hoge score, omdat er naast de hoofdvariant nog 7 varianten zijn die voldoen aan de definitie dat een thematische variant helemaal scherp moet zijn, of niet meer dan één dual bevat. Dit is natuurlijk een prestatie van de auteur.
Echter, in dit geval hebben alle varianten naast de hoofdvariant een dual! Ik zie een dual als een schoonheidsfoutje, dus 7 duals hebben mijn voorkeur niet. Daarom vind ik het eindspel van Johan van Categorie B, verderop onder te zien, veel beter.
Ik neem aan dat de lezer al de andere varianten zelf kan vinden (inclusief de duals).
J.C.R. Bus Category A World Championship 2005
The next one is mine and also Category A, of the PWCE. I first give one of the main variants. Very important is to understand that after 25-20 (24 x 15) 8-3 (29-33) White should not play 3 x 43?? because it is an immediate draw after (4-9) 7-1 (28-32, 33-38) =. So White has to play 3 x 48!! and then the variant (28-32) is chosen.
De volgende is van mij en ook Categorie A, van de PWCE. Eerst geef ik één van de hoofdvarianten. Heel belangrijk is te begrijpen dat na 25-20 (24 x 15) 8-3 (29-33) wit beslist niet naar 43 moet slaan. Immers dan is het onmiddellijk remise door (4-9) 7- 1 (28-32, 33-38) =. Wit moet dus 3 x 48!! en dan kiezen we eerst de variant (28-32).
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "W:W7,8,25,45:B4,9,24,28,29,34,35."] 1. 25-20 24x15 2. 8-3 29-33 3. 3x48 28-32 4. 7-2 33-39 5. 48x25 4-9 6. 25x3 32-37 7. 2-24 15-20 8. 3x25 37-41 9. 45-40 35x44 10. 25-39 44x33 11. 24x36
However, there is another important, totally different, variant. We start after White has played 3 x 48 and continue with (15-20).
Echter er is een andere belangrijke variant die heel anders verloopt.
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "B:W7,45,K48:B4,15,28,33,35."] 1... 15-20 2. 7-1 33-38 3. 1-29 28-33 4. 29x15 4-10 5. 15x4 33-39 6. 48x34 38-42 7. 4-22 42-48 8. 22-39
Beautiful variant, but something is wrong! After 7-1 Black can force an amazing draw, more beautiful than many winning variants!
Mooie variant, maar er klopt iets niet! Na 7-1 kan zwart een verbazingwekkende remise bereiken, mooier dan vele winstvarianten!
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "B:W7,45,K48:B4,15,28,33,35."] 1... 15-20 2. 7-1 28-32 3. 1-7 33-38 4. 7-16 4-10 5. 16-21 35-40 6. 45x34 38-43 7. 21x4 43-49
A very interesting draw, but when the end game does not win it could not get so many points from the jury of the World Championship. So there must be a way to win.You will remember that White has to take 3 x 48 instead of 43. The amazing effect is that, immediately after the next move (15-20), the only winning move is 48-43!!! As opposed to one move before, (4-9) does not lead to a draw, the difference is (4-9) 7-1 (28-32, 33-38) 4-15!.
The Applet starts with the splendid moves 3 x 48!! (15-20) 48-43!!! and continues with the winning variant.
Een heel interesante remise, maar als het eindspel niet in alle varianten wint dan kan het nooit zo hoog eindigen bij het Wereldkampioenschap. Er moet dus toch een manier zijn om te winnen. Aan het begin van de bespreking van dit eindspel werd aangegeven waarom wit 3 x 48 moest slaan en niet naar 43 mocht. Het verbazingwekkende effect is dat wit, onmiddellijk na de volgende zet (15-20), niets anders heeft dan 48-43!!! om te winnen. In tegenstelling tot een zet eerder brengt (4-9) nu geen remise, het verschil is (4-9) 7-1 (28-32, 33-38) 4-15!.
De Applet begint met de prachtige zetten 3 x 48!! (15-20) 48-43!!! en gaat verder met de winnende variant.
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "W:WK3,7,45:B4,9,15,28,33,34,35."] 1. 3x48 15-20 2. 48-43 20-24 3. 7-1 24-30 4. 43x25 4-9 5. 25x3 33-38 6. 1-29 38-43 7. 29-38 43x32 8. 3-14 28-33 9. 14x37 33-39 10. 37-32 39-44 11. 32-28 44-49 12. 28-44 49x40 13. 45x34
J. Bastiaannet Category B World Championship 2005
The next world class end game has a very large number of variants and false solutions. However, a lot of these variants and false solutions have a dual or are even not thematic. Anyway, enough interesting variants remain, in particular those shown in the next two Applets. The surprise at the start is that 10-5 does not win. The first Applet contains a lot of nice moves of the White Kings.
Het volgende wereldklasse eindspel kent een enorm aantal varianten en schijnoplossingen. Echter, veel van deze varianten hebben een dual of zelfs meer dan dat en zijn daardoor niet helemaal scherp. Hoe dan ook, er blijft genoeg moois over zoals wordt gedemonstreerd in de volgende twee Applets.
De verrassing aan het begin is dat 10-5 niet wint. De eerste Applet bevat een aantal mooie zetten van de witte dammen.
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "W:W10,18,K43:B17,24,31,33."] 1. 10-4 17-21 2. 43x16 31-36 3. 16-43 36-41 4. 43-32 41-46 5. 32-5 24-30 6. 4-9 46-41 7. 5x46 30-34 8. 9-4 34-40 9. 46-28 33x13 10. 4x45
This is a good start of demonstrating this end game, but the real good variant is the next one. This variant also contains fully sharp sub-variants. For instance:
- 4 (36) 12, 15 (39) 2 (41) 19.
- 4 (36) 12, 15 (29) 32 (34) 42 (41) 46 (39) 33, 2.
The most important thing that has to be understood is that after (36) White has to play the sacrifice 18-12 because 4-15 is a draw by (17-21!).
De variant van de eerst Applet is mooi, maar de echt prachtige variant is de volgende. Deze variant kent ook scherpe sub-varianten. Bijvoorbeeld die hierboven aangegeven. Het offer 18-12 moet, zoals ook hierboven aangetoond.
[White ""][Black ""][Setup "1"][FEN "W:W10,18,K43:B17,24,31,33."] 1. 10-4 31-36 2. 18-12 17x8 3. 4-15 24-29 4. 43-32 29-34 5. 15x42 34-39 6. 32-16
Three thematic variants at the end:
- (41) 37, 2
- (44) 31, 2
- (43) 49 (41) 37, 3
Drie scherpe varianten tot slot.
Comparing my end game with the last one of Johan you see a difference of style. The first one aims at a very unusual solution with a big surprise. The second one is composed with getting as many thematic variants as possible. Such a fundamental difference is hard to deal with for a jury. However, these two were in a different category of the World Championship so these two end games were not competing directly. They both got very high scores by the jury.
In this article I do not say anything about the place at the ranking or the points given by the individual jury members.
In my view it is not so important and maybe even better not to know to fully enjoy such outstanding end games.
Als men mijn eindspel met de laatse van Johan vergelijkt ziet men een verschil in stijl. Bij de eerste is gestreefd naar een heel ongebruikelijke oplossing met een grote verrassing.De tweede is gecomponeerd met de bedoeling zoveel mogelijk scherpe varianten te krijgen. Zo´n fundamenteel verschil is moeilijk te hanteren voor een jury.
Echter, omdat ze deelnamen aan een andere categorie van het Wereldkampioenschap, waren het geen directe concurrenten. Beide kregen heel veel punten van de jury.
In dit artikel zeg ik niets over de einduitslag of de punten gegeven door de individuele juryleden.
Naar mijn opvatting is dat ook niet belangrijk of wellicht zelfs beter om het niet te weten als men van zulke uitzonderlijk goede eindspelen wil genieten.